Deel 12 – De jaren 2010 – 2020
Allereerst welkom bij de competitiewedstrijd van 2025 IJVC 1 – Irnsum 1, want daar bent u vandaag toch voor gekomen. Komende maand is het zover en bestaat IJVC 100 jaar en daar willen we alvast een voorschot op nemen. Elke thuiswedstrijd zal er een andere foto op de omslag te zien zijn met daarbij dus ook via de QR-code een pagina met informatie. Tevens komt er een reünie aan op vrijdag 2 mei, meer informatie lees je hier
We hervatten de serie met de jaren 2010-2020. Dit keer een foto van Rients Waltje; clubman pur sang.
Een ‘nieuwe’ trainer wordt gevonden in de persoon van Jappie Booij. De Sneker die IJVC al eerder twee keer als interim onder zijn hoede had gaat IJVC combineren met Bakhuizen dat op zondag speelt. In IJlst is Jappie Booij een bekende en de meesten van de selectie kent hij ook.
Het gaat een lang en slopend seizoen (2010/2011) worden zo blijkt eind mei. Maar voor het zover is begint IJVC weer vol goede moed aan een seizoen in de vierde klasse. Echter beleefd het de slechtste start ooit op dit niveau door de eerste zes wedstrijden te verliezen. Oudgediende Arnold Boersma vindt zichzelf als 30+ terug in de punt van de aanval de eerste twee wedstrijden. Het is elke week weer puzzelen voor de technische staf om een elftal op papier te krijgen. De resultaten liegen er niet om en IJVC hangt de hele eerste seizoenshelft onderin de ranglijst. Een oorzaak kan gevonden in het hoge aantal blessures, maar je kunt je er niet een heel seizoen achter verschuilen. “We komen momenteel even kwaliteit te kort”, aldus Booij.
Het was ook het seizoen waarin de 42-jarige Alex Krauweel zijn debuut bekroonde met de 4-3 op AVC, ook Douwe Reitsma en Johan Boorsma (speler uit het derde) verschenen nog binnen de lijnen. Uiteindelijk verschenen er 37 verschillende spelers binnen de lijnen in competitieverband, een ongelofelijk aantal. Het tweede maakte het nog bonter door 49! spelers te gebruiken, waaronder zes verschillende keepers.
Dan de nacompetitie tegen Wardy met de veel scorende Eelco Bijlstra (tegenwoordig Wykels Hallum) en ervaren Sieger Swart in het elftal. Swart speelde in de jaren 80 bij Broekster Boys en in de jaren 90 bij Blauw Wit ’34 en reikte zelfs tot de hoofdklasse. De thuiswedstrijd leek op een deceptie uit te draaien toen het enkele minuten voor tijd nog 0-3 stond. In de slotminuut mocht Johan Boorsma vanaf elf meter aanleggen en faalde niet. De voor rust in het veld gekomen Rens Soenveld bepaalde in de blessuretijd de eindstand op 2-3. Met deze uitslag zouden er een week later nog genoeg aanknopingspunten zijn om het seizoen tot een goed einde te brengen.
Aan de supporters kon het niet liggen, die gingen met bussen richting Ferwert om IJVC aan te moedigen. Het liep allemaal anders die middag, binnen het half uur was alle hoop al de grond in geboord door Wardy. Na negentig minuten stond er een beschamende 7-3 eindstand op het scorebord. En hoe verwerk je zo’n degradatie het beste? Juist door de kantine van de thuisploeg over te nemen en een feestje vieren; ook dat is IJVC. De thuisploeg keek zijn ogen uit en had nog nooit meegemaakt dat de gedegradeerde ploeg de grootste gangmaker was tijdens een feestje.
De doelstelling voor de vijfde klasse was helder, meedoen om promotie naar de vierde klasse. En daarvoor kreeg de selectie de beschikking over een hagelnieuw kunstgras dat geopend werd tegen Harkemase Boys (0-15) met onder de lat Jacob de Vries. In de competitie ging het voorspoedig en samen met Heeg, Blokzijl en HJSC werd gestreden om het kampioenschap. In de voorlaatste wedstrijd kwam Leeuwarden op bezoek in IJlst en moest er gewonnen worden om mee te blijven doen om het eremetaal. Het werd een deceptie en uiteindelijk wist IJVC de schade nog te repareren door met 4-4 gelijk te spelen. Het moest de overige drie ploegen laten gaan, die in een onderlinge competitie nog moesten spelen om te bepalen wie kampioen zou worden aangezien ze alle drie op 47 punten waren geëindigd. Heeg bleek de sterkste en promoveerde als kampioen, HJSC volgde via de nacompetitie.
Een nieuw seizoen (2012/2013) nieuwe kansen voor Booij en zijn selectie in de vijfde klasse, en in mei werd duidelijk dat die kans met beide handen gegrepen werd. Na 38 jaar mocht de selectie zich als kampioen laten kronen. Het had de laatste wedstrijden wat voeten in aarde, maar met flink wat geluk vaart niemand wel. Thuis tegen Espel stond er na negen minuten voetbal al 3-0 op het scorebord, waaronder twee van de tijdelijk teruggekeerde Bouwe de Boer. De 4 – 0 eindstand werd al voor rust bereikt. De volgende twee uitwedstrijden gingen beide verloren, eerst tegen Hielpen (2-1) en toen in Willemsoord (4-2). Door deze uitslagen slonk de opgebouwde voorsprong in rap tempo, en Sleat was de ploeg die hiervan kon profiteren. Echter konden zij ook niet met de druk omgaan, want op 4 mei tijdens de kampioenswedstrijd van IJVC (IJVC verloor zelf van SWZ Boso Sneek) verloor de selectie van Henk van Hes uit bij Espel en hierdoor was IJVC 1 voor het eerst sinds seizoen 1974-1975 weer eens kampioen. In de laatste wedstrijd van het seizoen werd nog met 6-6 gelijkgespeeld tegen datzelfde Sleat, na eerder 0-2 en 2-5 voor te hebben gestaan.
De terugkeer in de vierde klasse maakt Booij niet meer mee, hij gaat weer naar Bakhuizen en zijn vervanger heet Niek van der Werf. Het toch redelijk riante aantal van 31 punten in de vierde klasse bleken niet genoeg voor rechtstreekse handhaving waardoor de ‘Kypmantsjes’ de nacompetitie in moesten.
In de eerste thuiswedstrijd tegen Suameer wist IJVC niet tot scoren te komen en de bezoekers deden dat twee keer. De return was hierdoor nog belangrijker, een 0-2 wegpoetsen in een uitwedstrijd. De titel op voetbalwebsite over de return luidde als volgt: “Spelers Suameer en IJVC stellen hartpatiënten op de proef”. Doordat keeper Looyenga een prima wedstrijd keepte stond het bij rust ‘maar’ 0-1 voor IJVC door Freerk Bergstra. Na rust schoot Paulusma vanuit een vrije trap beide partijen weer naast elkaar. Jeroen Dijkstra en weer Bergstra scoorden in een tijdsbestek van vier minuten waardoor het 1-3 werd. De 2-0 was op deze manier weggepoetst. Het werd echter geen 1-4 maar 2-3 nadat keeper Douna blunderde en Paulusma zijn tweede treffer aantekende. Maar ook Looyenga van Suameer blunderde en Patrick Jagroep bracht het verschil weer op twee met nog een kwartier te spelen. Een verlenging of een vijfde treffer voor IJVC leek op komst, maar wie anders dan Liekele Paulusma zette de wedstrijd op de kop. Hij toonde opnieuw zijn neusje voor de goal en de marge was weer één doelpunt: 3-4.
In de slotminuten bleef IJVC jagen op het vijfde doelpunt, maar het slaagde niet. Teleurgesteld dropen de ‘Kypmantsjes’ af. Want klasse behoud had er die middag echt wel ingezeten. Nu opnieuw uithuilen in de vijfde klasse.
Een nieuwe seizoen, en wederom een kampioenschap zo zal later blijken. Meer dan honderd treffers waarbij Bouwe de Boer, Jeroen Dijkstra, Elmar Meijer en Rens Soenveld in de dubbele cijfers komen. Laatstgenoemde evenaart het record van de Boer in de vijfde klasse door 21 treffers voor zijn rekening te nemen. In de kampioenswedstrijd uit bij Hielpen zien we ook de jeugdige Jelle de Graaf binnen de lijnen verschijnen, het zouden zijn laatste minuten voor IJVC tot dit seizoen zijn. De Botter van Volendam had aan de kade kunnen liggen. ‘De Heen en Weer’ die gebruikt wordt bij promoties zou tekenend zijn voor de promotie en degradaties van IJVC afgelopen jarenn.
Trainer Niek van der Werf moet de club om privé redenen verlaten en wordt opgevolgd door Johnny Bergsma (die na drie maand het veld moet ruimen voor Gosse Reitsma) en mag dus proberen IJVC in de vierde klasse te houden, wat bij Foarút en WWS niet geslaagd was. De mismatch tussen trainer en spelers is al vroeg zichtbaar en clubman Reitsma stapt in en neemt het over.
Waar de aanvallers afgelopen seizoen meer dan honderd keer scoorden daar moesten de verdedigers dit seizoen bijna evenveel zoveel tegentreffer slikken. Met maar zes overwinningen over het hele seizoen kon het geen potten breken en daalde IJVC wederom af naar de vijfde klasse.
Dan breken er moeilijke tijden aan in IJlst wanneer enkele bepalende spelers besluiten te stoppen waaronder ook topscorer Elmar Meijer. Trainer Reitsma past veel jeugd in; zo debuteren er maar liefst twaalf spelers in het eerste elftal, waarbij de jongste Melle Kramer op dat moment nog steeds 15-jaar is. Tijdens zijn eerste basisplek thuis tegen HJSC laat hij zien dat IJVC de komende jaren nog veel plezier aan hem kan beleven. Verder debuteren Pieter Kor Spoelstra (16), Niels Albertsma (16), Jurre Pruiksma (17), Dani Al Nashi (17), Jurjen Jagersma (18), Sjoerd Nooitgedagt (18), Mats Huizenga (19), Rinke Postma (19), Jelle Jagersma (20), Gerritjan Feenstra (20) en Jouke Stolp (27). Voor één iemand duurde het debuut niet heel lang, Spoelstra kon in Vollenhove tegen VENO al binnen twee minuten weer richting de douches na een rode kaart te hebben ontvangen. Het seizoen wordt met een teleurstellende negende plek afgesloten.
Na een matig verlopen seizoen begint de selectie van Gosse Reitsma vol goede moed aan het nieuwe seizoen. Voordat dit echter losbarst komt de al langer zieke Rients Waltje in augustus te overlijden, binnen de vereniging is hij een gewaardeerd persoon. Meer dan twintig jaar keeper van IJVC 1, daarna in de lagere elftallen. Jeugdtrainer / leider en het antwoord nee kwam niet vaak uit zijn mond. Een man van weinig woorden met en hart van goud. Deze clubman verdient het dan ook om hier een plek te krijgen.
Ook het seizoen 2017/2018 kunnen de mannen van Reitsma geen potten breken en eindigen onderin het linkerrijtje. Het liep al een tijdje niet en dan komt de ongeslagen koploper op bezoek in IJlst. De eerste twintig minuten kregen de bezoekers we kansen maar vonden steeds doelman Nijdam op hun weg. Toen Patrick Veenstra de ban brak en Nijdam in botsing kwam met Rutger Toonstra kon Tim Posthuma gemakkelijk de 0-2 aantekenen. Beide moesten zich echter laten vervangen en veldspeler Jan Hottinga kreeg de taak om zijn doel schoon te houden. Het zou echter uitdraaien op een desastreuze middag, getuige de recordnederlaag van 0-14 (0-6 bij rust). Veenstra (later nog kampioen met IJVC 1) maakte er die middag zes, zijn compaan Posthuma vier. Diezelfde Posthuma maakte in de wedstrijd erop zeven! tegen Woudsend en vier tegen Espel, waarmee hij in twee wedstrijden meer maakte dan de topscorer van IJVC.
In wat zijn laatste seizoen zou zijn kan Reitsma een beroep doen op nieuw talent. Afgelopen seizoen was IJVC 3 een elftal met talenten die de weerstand in de senioren als leerjaar konden gebruiken. Veel konden zo makkelijker de stap naar de A-selectie maken. Onder andere Pim Goeman, Melle Kramer en Sieger Zijlstra (debuut) maakten de overstap. Ook debuteerden Riemer de Boer, Brian Bruggenkamp, Rick Koopman en Reinold Nooitgedagt in het eerste elftal. Ook de eerder gestopte Bouwe de Boer sluit weer aan en speelt bijna alles. In de laatste wedstrijd tegen Espel is hij inmiddels 40-jaar.
Het blijkt een seizoen dat gezien kan worden als leergeld voor de selectie, en met één overwinning meer zou de nacompetitie bereikt worden. Echt zou de komende jaren in het teken staan van iets anders dan voetbal, namelijk COVID-19 dat oprukte in Nederland.
Na ruim 3,5 seizoen neemt Gosse Reitsma afscheid van IJVC als trainer. Zo goed als kwaad heeft hij geprobeerd de selectie een stap verder te krijgen, echter de vele facetten die hierbij kwamen kijken maakten het voor hem bijna onmogelijk om een stap omhoog te maken. Nu staat er een nieuwe trainer (Johan Faber) voor de groep die mag proberen de ‘Kypmantsjes’ naar de vierde klasse te krijgen.
De start was nog niet geweldig met een gelijkspel, een overwinning en een nederlaag in de eerste drie wedstrijden. In de volgende vier wedstrijden werden drie overwinningen genoteerd en met 2-0 verloren van UDIROS (pas in maart ’23 werd er weer een keer niet gescoord in een competitieduel). Tot de winterstop werd alleen bij Bakhuizen nog verloren en draaide de ploeg nog redelijk mee bovenin.
Toen stak in januari 2020 een nieuw fenomeen de kop op: CORONA. Later zou blijken dat dit ruim twee jaar de gemoederen bezig zou houden. In februari kwam patiënt 0 besmet terug van een skivakantie en toen begon de ellende. Lockdowns, testen, winkels dicht, sportvelden dicht etc. Op 7 maart kwam IJVC tegen Ens voor het laatst binnen de lijnen in competitieverband.
Lang werd er gekeken door alle partijen of de competitie nog tot een goed einde zou kunnen worden gebracht. Echter was dit niet het geval wat resulteerde in de stopzetting van de competitie. Geen promoties en geen degradaties in 2019/2020.
In deel 13 kijken we terug op de laatste jaren van de club met opnieuw een kampioenschap, promoties, een degradatie en veel records.
Eerder verschenen
Deel 1 – De jaren 20
Deel 2 -De jaren 30
Deel 3 – De jaren 40
Deel 4 – De beker
Deel 5 – De jaren 50
Deel 6 – Nog een rondje beker
Deel 7 – De jaren 60
Deel 8– De jaren 70
Deel 9 – De jaren 80
Deel 10 – De jaren 90
Deel 11 – De jaren 2000 – 2010
Bent u in het bezit van historisch materiaal en is denkt u dat het de moeite waard is om te delen. Schroom dan niet om contact op te nemen via onderstaand e-mailadres.
ijvcstats@gmail.com
IJVC Stats 
3 gedachten over “Op weg naar 100 jaar IJVC”