IJVC beëindigt droomseizoen ongeslagen, afscheid voor clubicoon Soenveld

Het seizoen van IJVC was natuurlijk allang geslaagd, maar er lag nog een mooie kans om
het extra glans te geven: afsluiten met een overwinning op SSS’68 en daarmee ongeslagen
kampioen worden. Dat kunstje flikte IJVC (in de vierde klasse) precies één keer eerder — tijdens het 50-jarig jubileum in het seizoen 1974/75. Vijftig jaar later kan de huidige selectie dat huzarenstukje dunnetjes overdoen. Een prachtige symboliek, en een extra motivatie om het seizoen in stijl af te sluiten.

IJVC ging dat doen met de namen die altijd op papier staan sinds het kampioenschap. Dat
betekent Albertsma centraal achterin. Sinds zijn terugkeer bij IJVC drie jaar geleden stond hij
alle wedstrijden in de basis. Hij deed dat altijd in de as. Verschillend tussen spits, zes en
centraal achterin. Een jongen waar de trainer altijd op aan kan – op welke positie dan ook.
Vanaf de aftrap was het spelplan van SSS’68 overduidelijk: zolang zij de bal niet hadden,
hoefden ze de middenlijn niet over. IJVC kreeg negentig minuten de bal, maar moest het
opnemen tegen een gele muur — letterlijk, want dat was de kleur van het uitshirt. Het tempo
bij IJVC lag te laag, waardoor de bezoekers alle tijd kregen om zich in te graven én gevaarlijk
te counteren. Dat deden ze bovendien uitstekend. Het eerste waarschuwingsschot kwam
van de snelle spits Quentin Rooze, die zijn eerste poging nog over het vangnet joeg. Maar
poging twee was wel raak: koel binnen geschoten achter keeper Hoekstra, en zo stond
SSS’68 brutaal op voorsprong. IJVC kreeg wel kansjes, al bleven die zonder resultaat.
Vooral Spoelstra zocht het doel op of in elk geval die richting. Zijn vier pogingen gingen over,
naast of werden geblokt. Zo ging IJVC rusten met een 0-1 achterstand. Zou het dan toch?
Op bezoek bij SSS’68 keek IJVC immers ook al tegen een achterstand aan bij rust. Toen
draaide de ploeg van Postma het om in de laatste vijf minuten en werd er alsnog gewonnen
met 1-3.

In de rust vielen Zijlstra en Nooitgedagt in en dat bracht IJVC nieuw elan. Nooitgedagt brengt
natuurlijk lengte en kracht mee. Hij weet dat uitstekend in te zetten. Zijn eerste kopbal was al
na drie minuten. Dankzij de keeper en de paal ging deze er niet in. Een kwartier later
verzorgde Nooitgedagt wel de assist. Een voorzet vanaf de linkerkant kopte hij keurig neer
voor Reitsma die zijn tiende van het seizoen binnenschoot.

En toen kwam hét moment van de wedstrijd. Scheidsrechter Neleman legde het spel stil en
op het veld vormden beide teams een erehaag. Rens Soenveld verliet onder luid applaus en
gejuich het veld, een prachtig en verdiend eerbetoon. Zijn vrouw en dochtertje verzorgden
de symbolische wissel, waarna Soenveld een ingelijst shirt kreeg overhandigd. Na maar liefst
17 seizoenen en 210 doelpunten vond de routinier het mooi geweest. In zijn allerlaatste
wedstrijd droeg hij nog één keer de aanvoerdersband — een band die hij in het verleden al
zo vaak met trots om zijn arm had. Een prachtig moment voor een echte clubman.

Verder met de wedstrijd. Daar stond het 1-1 toen het vervolg werd ingezet. Een aantal
minuten na het afscheid was het de Graaf die vanaf 20 meter raak schoot. Hij zette zijn
competitietotaal op zestien doelpunten en werd daarmee de topscorer van IJVC van dit
seizoen. Hij bezorgde IJVC daarmee ook de overwinning. IJVC wist in 26
competitiewedstrijden 24 keer te winnen en 2 keer gelijk te spelen. Een ongekende prestatie.

Volgend jaar mag de ploeg het laten zien in de 3e klasse. Hopelijk worden ze dan wekelijks
weer gesteund door de trouwe supporters uit IJlst. Wekelijks voerde supporters van IJVC de boventoon of dat nou uit of thuis was, waarvoor dank. We zien jullie graag volgend seizoen!
Tot dan!

Karakteristieken: IJVC – SSS’68 2-1 (0-1)

’17 Quentin Rooze 0-1, ’64 Reinder Reitsma 1-1, ’68 Jelle de Graaf 2-1

Opstelling: Hoekstra, Kramer, Spoelstra, Albertsma, Bruggenkamp (’46 Zijlstra), Stienstra, de
Graaf, Soenveld © (’68 van der Zee), Bos (’78 de Groot), Zijsling (’46 Nooitgedagt), Reitsma